وب 3.0 چیست: راهنمای مبتدیان برای اینترنت غیرمتمرکز آینده
- وب 3.0 چیست ؟
- تکامل وب
- وب 1.0 چیست؟
- وب 2.0 چیست؟
- وب 3.0 چیست؟
- وب 3.0 در ارز دیجیتال چیست؟
- وب 2.0 در مقابل وب 3.0
- ویژگی های وب 3.0 چیست؟
- وب معنایی در وب 3 چیست ؟
- گرافیک سه بعدی وب 3
- هوش مصنوعی وب 3
- همه جا وب 3 وجود دارد !
- چگونه برند خود را برای انقلاب وب 3.0 آماده کنیم؟
- صدور دارایی بومی
- ساخت شبکه با نگهداری دارایی بومی
- توکن های پرداخت
- ژتون ها را بسوزانید
- مالیات بر سفته بازی
- مزایای وب 3.0 نسبت به نسخه های قبلی خود چیست؟
فهرست مطالب
وب 3.0 چیست ؟
وب 3.0 یک نسخه احتمالی آینده اینترنت مبتنی بر بلاک چین های عمومی است، یک سیستم ثبت سوابق که بیشتر برای تسهیل تراکنش های ارز دیجیتال شناخته شده است . جذابیت وب 3.0 در این است که غیرمتمرکز است، به این معنی که به جای دسترسی مصرف کنندگان به اینترنت از طریق خدماتی که توسط شرکت هایی مانند گوگل، اپل یا فیس بوک میانجیگری می شود، افراد خودشان مالک و اداره بخش های اینترنت هستند.
وب 3.0 به «اجازه» نیاز ندارد، به این معنی که مقامات مرکزی نمی‌توانند تصمیم بگیرند که چه کسی به چه خدماتی دسترسی پیدا کند، و همچنین به «اعتماد» نیاز ندارد، به این معنی که برای انجام تراکنش‌های مجازی بین یک واسطه لازم نیست. دو یا چند مهمانی از آنجایی که این آژانس ها و واسطه ها بیشتر جمع آوری داده ها را انجام می دهند، وب 3.0 از نظر فنی از حریم خصوصی کاربران بهتر محافظت می کند.
امور مالی غیرمتمرکز، که اغلب به عنوان DeFi شناخته می شود ، جزء Web 3.0 است که در حال افزایش است. این امر مستلزم اجرای تراکنش های مالی در دنیای واقعی بر روی بلاک چین بدون کمک بانک ها یا دولت است. در همین حال، بسیاری از شرکت‌های بزرگ و شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در حال ریختن پول به وب 3.0 هستند، و تصور اینکه تعامل آنها منجر به نوعی قدرت متمرکز نمی‌شود، آسان نیست.
در این پست، نحوه تکامل وب، اینکه چرا همه در مورد وب 3.0 صحبت می کنند، وب 3.0 برای چه استفاده می شود، وب 3.0 در ارز دیجیتال چیست، به کجا می رود و چرا این مهم است را بررسی خواهیم کرد.
تکامل وب
شبکه جهانی وب ابزار اصلی میلیاردها نفر برای تبادل، خواندن و نوشتن اطلاعات و برقراری ارتباط با دیگران از طریق اینترنت است. وب در طول سال‌ها به‌طور چشمگیری تغییر کرده است و برنامه‌های فعلی آن تقریباً از روزهای اولیه آن غیرقابل تشخیص هستند. تکامل وب اغلب به سه مرحله تقسیم می شود: وب 1.0، وب 2.0 و وب 3.0.
وب 1.0 چیست؟
اولین نسخه اینترنت با نام Web 1.0 شناخته می شد. وب 1.0 را به عنوان وب فقط خواندنی یا نحوی در نظر بگیرید. اکثر شرکت‌کنندگان مصرف‌کنندگان محتوا بودند، در حالی که سازندگان عمدتاً توسعه‌دهندگان وب بودند که وب‌سایت‌هایی را با مطالبی که عمدتاً در قالب متن یا گرافیک ارائه می‌شد، ساختند. وب 1.0 تقریباً از سال 1991 تا 2004 وجود داشت.
سایت ها به جای زبان نشانه گذاری فرامتن پویا (HTML) در وب 1.0 مطالب ایستا را ارائه کردند. داده ها و محتوا از یک سیستم فایل ثابت به جای پایگاه داده تهیه می شد و تعامل کمی در صفحات وب وجود داشت.
وب 2.0 چیست؟
بسیاری از ما فقط وب را در نسخه فعلی خود دیده‌ایم که اغلب با نام Web 2.0 شناخته می‌شود که به عنوان وب خواندن و نوشتن تعاملی و اجتماعی نیز شناخته می‌شود. برای شرکت در فرآیند ایجاد در دنیای وب 2.0 لازم نیست توسعه دهنده باشید. بسیاری از برنامه ها به گونه ای طراحی شده اند که هر کسی ممکن است خالق شود.
شما می توانید فکر ایجاد کنید و آن را با بقیه جهان به اشتراک بگذارید. همچنین می‌توانید یک ویدیو پست کنید و آن را در دسترس میلیون‌ها نفر دیگر قرار دهید تا در Web 2.0 تماشا کنند، با آن تعامل داشته باشند و نظر بدهند. یوتیوب، فیس بوک، فلیکر، اینستاگرام، توییتر و سایر رسانه های اجتماعی تنها چند نمونه از برنامه های Web 2.0 هستند.
فن‌آوری‌های وب، مانند HTML5، CSS3، و چارچوب‌های جاوا اسکریپت، مانند ReactJs، AngularJs، VueJs، و غیره، شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا ایده‌های جدیدی را توسعه دهند که به کاربران اجازه می‌دهد بیشتر در وب اجتماعی مشارکت کنند. در نتیجه، توسعه دهندگان تنها نیاز به طراحی مکانیزمی برای فعال کردن و درگیر کردن کاربران دارند زیرا وب 2.0 حول آنها ساخته شده است.
در نظر بگیرید که اپلیکیشن‌های برجسته‌ای مانند اینستاگرام، توییتر، لینکدین و یوتیوب در روزهای ابتدایی خود در مقایسه با وضعیت فعلی چقدر بودند. همه این شرکت ها معمولاً مراحل زیر را طی می کنند:
- این شرکت یک اپلیکیشن راه اندازی می کند.
- تا حد امکان افراد را ثبت نام می کند.
- سپس از پایگاه کاربر خود درآمد کسب می کند.
وقتی یک توسعه‌دهنده یا شرکتی یک برنامه محبوب را منتشر می‌کند، تجربه کاربر اغلب به‌طور باورنکردنی شیک است، به‌ویژه با افزایش محبوبیت برنامه. به همین دلیل است که آنها توانستند برای شروع خیلی سریع کشش را بدست آورند. بسیاری از کسب و کارهای نرم افزاری در ابتدا نگران کسب درآمد نیستند. در عوض، آنها صرفاً بر گسترش و حفظ مصرف کنندگان جدید متمرکز هستند، اما در نهایت باید شروع به کسب سود کنند.
با این حال، محدودیت های سرمایه گذاری خطرپذیر اغلب به چرخه عمر و در نهایت تجربه کاربری بسیاری از برنامه هایی که در حال حاضر استفاده می کنیم آسیب می زند. برای مثال، زمانی که یک شرکت برای توسعه یک برنامه کاربردی، سرمایه‌های مخاطره‌آمیز را افزایش می‌دهد، سرمایه‌گذاران آن معمولاً انتظار بازگشت سرمایه‌ای را دارند که ده‌ها یا صدها برابر آن چیزی است که انجام می‌دهند. این بدان معنی است که به جای دنبال کردن یک استراتژی رشد بلندمدت اگر به صورت ارگانیک حفظ شود، شرکت اغلب در یکی از دو مسیر قرار می گیرد: بازاریابی یا فروش داده.
داده های بیشتر به معنای تبلیغات هدفمندتر برای شرکت های متعدد وب 2.0 مانند گوگل، فیس بوک، توییتر و دیگران است. این منجر به کلیک بیشتر و در نتیجه پول تبلیغات بیشتر می شود. بهره برداری و متمرکز سازی داده های کاربر برای عملکرد وب که ما اکنون می شناسیم و از آن استفاده می کنیم، اساسی است. در نتیجه، نقض داده ها یک اتفاق رایج در برنامه های وب 2.0 است. حتی وب‌سایت‌هایی وجود دارند که به ردیابی نقض داده‌ها اختصاص داده شده‌اند و زمانی که اطلاعات شخصی شما هک شده است به شما اطلاع می‌دهند.
شما هیچ کنترلی روی داده های خود یا نحوه ذخیره آنها در وب 2.0 ندارید. در حقیقت، کسب و کارها اغلب داده های کاربر را بدون اجازه آنها ردیابی و ذخیره می کنند. سپس شرکت‌های مسئول این پلتفرم‌ها مالک و مدیریت همه این داده‌ها هستند. علاوه بر این، زمانی که دولت‌ها معتقدند شخصی در حال ابراز عقیده‌ای است که با تبلیغات آنها در تضاد است، اغلب سرورها را تعطیل می‌کنند یا حساب‌های بانکی را توقیف می‌کنند. دولت ها می توانند به راحتی با استفاده از سرورهای متمرکز برنامه ها را مداخله، کنترل یا خاموش کنند.
دولت‌ها اغلب در بانک‌ها مداخله می‌کنند، زیرا آنها نیز دیجیتال هستند و تحت کنترل متمرکز هستند. با این حال، در دوره‌های نوسانات بالا، تورم بیش از حد یا سایر بی‌ثباتی‌های سیاسی، آنها می‌توانند حساب‌های بانکی را ببندند یا دسترسی به وجوه را محدود کنند. بسیاری از این نقص‌ها توسط Web 3.0 برطرف می‌شوند، که تلاش می‌کند به طور بنیادی درباره نحوه ساخت و تعامل ما با برنامه‌ها از ابتدا تجدید نظر کند.
وب 3.0 چیست؟
وب 3.0 که به نام وب معنایی یا خواندن-نوشتن-اجرا نیز شناخته می شود، عصری است (از سال 2010 به بعد) که به آینده وب اشاره دارد. هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) رایانه‌ها را قادر می‌سازد تا داده‌ها را به همان روشی که انسان‌ها انجام می‌دهند تجزیه و تحلیل کنند، که به تولید و توزیع هوشمند محتوای ارزشمند با توجه به نیازهای خاص کاربر کمک می‌کند.
چند تفاوت کلیدی بین Web 2.0 و Web 3.0 وجود دارد، اما تمرکززدایی در قلب هر دو است. توسعه دهندگان وب 3.0 به ندرت برنامه هایی را ایجاد و اجرا می کنند که بر روی یک سرور اجرا می شوند یا داده ها را در یک پایگاه داده ذخیره می کنند (معمولاً روی یک ارائه دهنده ابر واحد میزبانی شده و مدیریت می شوند).
در عوض، برنامه‌های وب 3.0 بر روی بلاک چین ، شبکه‌های غیرمتمرکز از گره‌های همتا به همتای متعدد (سرور) یا ترکیبی از این دو ساخته شده‌اند. این برنامه‌ها به‌عنوان برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) شناخته می‌شوند ، و شما این اصطلاح را در جامعه Web 3.0 زیاد خواهید شنید. شرکت کنندگان شبکه (توسعه دهندگان) برای ارائه خدمات با بالاترین کیفیت برای ایجاد یک شبکه غیرمتمرکز پایدار و ایمن پاداش دریافت می کنند.
وب 3.0 در ارز دیجیتال چیست؟
وقتی صحبت از وب 3.0 به میان می آید، متوجه خواهید شد که رمزارز اغلب ذکر شده است. این به این دلیل است که بسیاری از پروتکل های وب 3.0 به شدت به ارزهای دیجیتال متکی هستند. در عوض، به هر کسی که می‌خواهد به ایجاد، اداره، مشارکت یا بهبود یکی از پروژه‌ها کمک کند، یک انگیزه پولی (توکن‌ها) ارائه می‌کند. توکن های وب 3.0 دارایی های دیجیتالی هستند که با چشم انداز ایجاد یک اینترنت غیرمتمرکز مرتبط هستند. این پروتکل‌ها ممکن است خدمات مختلفی مانند محاسبات، پهنای باند، ذخیره‌سازی، شناسایی، میزبانی و سایر خدمات آنلاین را که قبلاً توسط ارائه‌دهندگان ابر ارائه می‌شد، ارائه دهند.
به عنوان مثال، پروتکل Livepeer که مبتنی بر اتریوم است، بازاری را برای ارائه‌دهندگان زیرساخت ویدئو و برنامه‌های استریم فراهم می‌کند. به طور مشابه، هلیوم مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارهای کوچک را تشویق می‌کند تا پوشش بی‌سیم را تأمین و تأیید کنند و داده‌های دستگاه را از طریق شبکه با استفاده از بلاک چین و توکن‌ها ارسال کنند.
مردم می توانند با مشارکت در پروتکل از راه های مختلف، چه فنی و چه غیر فنی، امرار معاش کنند. مصرف کنندگان این سرویس معمولاً برای استفاده از پروتکل هزینه می پردازند، دقیقاً مانند این که به یک ارائه دهنده ابری مانند خدمات وب آمازون پرداخت می کنند. مانند بسیاری از اشکال تمرکززدایی، واسطه‌های بی‌نیاز و غالباً بیهوده حذف می‌شوند.
علاوه بر این، وب 3.0 به شدت به توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) ، ارزهای دیجیتال و دیگر موجودیت‌های بلاک چین متکی است. به عنوان مثال، Reddit در تلاش است تا با ایجاد مکانیزمی برای استفاده از رمزارزهای رمزنگاری شده به وب 3.0 نفوذ کند تا به کاربران اجازه دهد اساساً بخش هایی از جوامع محلی را که در آن شرکت می کنند کنترل کنند. مفهوم این است که کاربران از «امتیازات انجمن» استفاده می‌کنند، که با ارسال پست در یک subreddit خاص به دست می‌آورند. سپس کاربر بر اساس تعداد کاربرانی که به یک پست خاص رای مثبت یا منفی داده اند امتیاز می دهد. (این به سادگی یک نسخه بلاک چین Reddit Karma است.)
این امتیازات اساساً می‌توانند به‌عنوان سهام رأی‌گیری استفاده شوند و به کاربرانی که مشارکت قابل توجهی داشته‌اند اجازه می‌دهند تا در انتخاب‌هایی که بر جامعه تأثیر می‌گذارند، نظر بیشتری داشته باشند. از آنجایی که این نقاط در بلاک چین ذخیره می شوند، صاحبان آنها کنترل بیشتری روی آنها دارند. آنها را نمی توان به سادگی از بین برد، و آنها شما را دنبال می کنند. اگر بخواهیم منصف باشیم، این فقط یک مورد استفاده است، نسخه شرکتی یک ایده Web 3.0 که به نام سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAOs ) شناخته می‌شود، که از توکن‌ها برای توزیع یکنواخت‌تر مالکیت و اختیارات تصمیم‌گیری استفاده می‌کنند.
وب 2.0 در مقابل وب 3.0
بیایید برای مقایسه وب 2.0 و وب 3.0 به جدول زیر نگاهی بیندازیم.
ویژگی های وب 3.0 چیست؟
حرکت از وب 2.0 به 3.0 به کندی و بدون توجه عموم اتفاق می افتد. برنامه های Web 3.0 ظاهر و احساسی مشابه برنامه های 2.0 دارند، اما بک اند اساساً متفاوت است.
آینده Web 3.0 به برنامه های کاربردی جهانی منتهی می شود که می توانند توسط طیف گسترده ای از دستگاه ها و انواع نرم افزار خوانده و مورد استفاده قرار گیرند و فعالیت های تجاری و اوقات فراغت ما را راحت تر می کند.
تمرکززدایی داده ها و ایجاد یک محیط شفاف و امن با ظهور فناوری هایی مانند دفتر کل توزیع شده و ذخیره سازی بلاک چین امکان پذیر خواهد شد که تمرکز، نظارت و تبلیغات استثمارگرانه وب 2.0 را به چالش می کشد.
در یک وب غیرمتمرکز، زمانی که زیرساخت‌های غیرمتمرکز و پلتفرمهای کاربردی جایگزین شرکت‌های فناوری متمرکز شوند، افراد می‌توانند به درستی داده‌های خود را کنترل کنند.
بیایید به چهار ویژگی Web 3.0 نگاه کنیم تا پیچیدگی ها و ظرافت های آن را بهتر درک کنیم.
وب معنایی در وب 3 چیست ؟
“وب معنایی” یکی از اجزای حیاتی وب 3.0 است. این عبارت توسط تیم برنرز لی برای توصیف شبکه ای از داده ها ابداع شد که ماشین ها می توانند تجزیه و تحلیل کنند. بنابراین، به زبان انگلیسی ساده، این به چه معناست؟ اصطلاح «معناشناسی» دقیقاً به چه معناست؟ تفاوت بین “من بیت کوین را دوست دارم” و بیت کوین چیست؟
اگرچه نحو این دو عبارت متفاوت است، اما معنای آن دو مشابه است. معناشناسی به معنا یا احساس بیان شده توسط حقایق مربوط می شود و هر دوی این جملات بیانگر همان احساسات در مثال فوق هستند. دو سنگ بنای وب 3.0، وب معنایی و هوش مصنوعی است. وب معنایی به رایانه کمک می کند تا معنای داده ها را آموزش دهد و به هوش مصنوعی اجازه می دهد موارد استفاده در دنیای واقعی را توسعه دهد که می تواند از داده ها استفاده بهتری کند.
مفهوم اولیه ایجاد یک تار عنکبوتی دانش در سراسر اینترنت است که به درک معنای کلمات و تولید، اشتراک گذاری و اتصال محتوا از طریق جستجو و تجزیه و تحلیل کمک می کند. وب 3.0 به لطف ابرداده های معنایی، ارتباط داده های بیشتری را تسهیل می کند. در نتیجه، تجربه کاربر به سطح جدیدی از اتصال پیشرفت می کند که از تمام داده های قابل دسترسی بهره می برد.
گرافیک سه بعدی وب 3
وب 3.0 آینده اینترنت را با تکامل از یک وب دو بعدی ساده به یک دنیای سایبری سه بعدی واقعی تر تبدیل خواهد کرد. وب سایت ها و خدمات وب 3.0، مانند تجارت الکترونیک، بازی های آنلاین و بازار املاک و مستغلات، استفاده قابل توجهی از طراحی سه بعدی دارند.
هر چقدر هم که این فکر عجیب به نظر برسد، درست است که هزاران نفر در سراسر جهان در حال حاضر در این مکان در حال تعامل هستند. به عنوان مثال، از بازی های آنلاین مانند Second Life یا World of Warcraft را در نظر بگیرید، که در آن شرکت کنندگان به طور قابل توجهی بیشتر نگران سلامت آواتارهای مجازی خود هستند. همتایان واقعی خود
هوش مصنوعی وب 3
وب سایت ها به لطف هوش مصنوعی قادر به فیلتر کردن و ارائه بهترین حقایق به کاربران خواهند بود. در عصر کنونی وب 2.0، سازمان ها شروع به درخواست بازخورد مشتریان برای درک بهتر کیفیت یک محصول یا دارایی کرده اند. به عنوان مثال، سایتی مانند Rotten Tomatoes را در نظر بگیرید، جایی که کاربران می توانند فیلم ها را ارزیابی و بررسی کنند. فیلم هایی که نمره بالاتری دارند اغلب به عنوان «فیلم های خوب» در نظر گرفته می شوند. فهرست‌هایی مانند این به ما امکان می‌دهند از «داده‌های ضعیف» بگذریم و مستقیماً به «داده‌های خوب» برسیم.
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، یکی از مهم‌ترین کمک‌های وب 2.0، بررسی همتایان است. اما، از سوی دیگر، توصیه های انسانی فساد ناپذیر نیست، همانطور که همه ما می دانیم. ممکن است گروهی از مردم دور هم جمع شوند تا به یک فیلم نقدهای مثبتی بدهند تا امتیاز خود را بالا ببرند. هوش مصنوعی می تواند یاد بگیرد که داده های خوب و بد را تشخیص دهد و اطلاعات قابل اعتمادی را در اختیار ما قرار دهد.
همه جا وب 3 وجود دارد !
Ubiquitous به مفهوم وجود یا حضور همزمان در مکان های متعدد، یعنی حضور در همه جا اشاره دارد. این ویژگی در حال حاضر در وب 2.0 موجود است. به عنوان مثال، پلتفرمهای رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام را در نظر بگیرید، جایی که کاربران با گوشی‌های خود عکس می‌گیرند و سپس آنها را به صورت آنلاین ارسال و توزیع می‌کنند، جایی که به مالکیت معنوی آنها تبدیل می‌شوند. پس از ارسال، تصویر در همه جا یا در همه جا در دسترس می شود.
با پیشرفت دستگاه های تلفن همراه و اتصال به اینترنت، تجربه وب 3.0 در همه جا و در هر زمان قابل دسترسی خواهد بود. اینترنت دیگر مانند وب 1.0 به رایانه رومیزی شما محدود نخواهد شد، یا مانند وب 2.0 به تلفن هوشمندتان. همه کاره خواهد بود. از آنجایی که بیشتر چیزهای اطراف شما به صورت آنلاین (اینترنت اشیا) متصل هستند، وب 3.0 ممکن است وب همه چیز و همه جا نامیده شود.
چگونه برند خود را برای انقلاب وب 3.0 آماده کنیم؟
استفاده های اولیه از وب فضایی یا وب 3.0، هر چقدر که به نظر می رسد، در حال حاضر اینجا هستند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که مدیران کسب و کار بدانند دوره بعدی رایانه شامل چه چیزهایی می شود، چگونه بر شرکت ها تأثیر می گذارد و چگونه ارزش جدیدی را در حین توسعه ایجاد می کند.
علاوه بر این، مردم باید آماده باشند تا با بررسی مدل‌های تجاری موجود و عملی وب 3.0، درک کنند که چگونه برخی از مدل‌های کسب‌وکار تثبیت‌شده و تجربی Web 3.0 در سال‌های آینده ارزش کسب می‌کنند. برخی از رویکردها در بخش های زیر ذکر شده است.
صدور دارایی بومی
این دارایی های بومی برای عملیات شبکه مورد نیاز هستند و ارزش خود را از امنیت ارائه می کنند. با ایجاد انگیزه کافی برای ماینرهای صادق برای ارائه قدرت هش، هزینه بازیگران مخرب برای انجام یک حمله همزمان با قیمت دارایی بومی افزایش می‌یابد و امنیت افزوده شده باعث افزایش تقاضا برای ارز می‌شود و قیمت آن را بالا می‌برد. و ارزش. در نتیجه، ارزش این دارایی های بومی به طور کامل بررسی و اندازه گیری شده است.
ساخت شبکه با نگهداری دارایی بومی
برخی از اولین شرکت‌های شبکه رمزنگاری یک هدف واحد داشتند: سودآوری و سودآوری بیشتر شبکه‌هایشان. مدل کسب‌وکار به دست آمده را می‌توان به این صورت خلاصه کرد: «خزانه‌داری دارایی‌های بومی خود را رشد دهید؛ اکوسیستم را بسازید». بلاک استریم، به عنوان یکی از بزرگترین نگهبانان هسته بیت کوین، برای تولید ارزش به ترازنامه بیت کوین خود متکی است. به طور مشابه، ConsenSys به هزار کارگر افزایش یافته است و زیرساخت های حیاتی را برای اتریوم ( ETH ) ایجاد می کند تا ارزش اتریوم متعلق به خود را افزایش دهد. اکوسیستم
توکن های پرداخت
با افزایش فروش توکن، موج جدیدی از ابتکارات بلاک چین، مدل‌های تجاری خود را حول توکن‌های پرداخت درون شبکه‌ها ساخته‌اند، که اغلب بازارهای دوطرفه را تشکیل می‌دهند و نیاز به استفاده از یک توکن بومی برای همه پرداخت‌ها دارند. طبق فرضیات، با رشد اقتصاد شبکه، تقاضا برای توکن پرداخت بومی محدود افزایش می‌یابد و در نتیجه ارزش توکن افزایش می‌یابد.
ژتون ها را بسوزانید
استفاده از توکن برای ایجاد انجمن‌ها، شرکت‌ها و ابتکارات ممکن است همیشه نتواند درآمد را مستقیماً به دارندگان توکن منتقل کند. برای مثال، ایده بایبک/سوختن توکن به عنوان یکی از جنبه‌های توکن‌های Binance ( BNB ) و MakerDAO ( MKR ) علاقه زیادی را برانگیخت. توکن‌های بومی از بازار عمومی بازخرید می‌شوند و با ورود درآمد به پروژه (از طریق کارمزد معاملات بایننس و هزینه‌های پایداری MakerDAO) سوزانده می‌شوند که منجر به کاهش عرضه توکن‌ها و افزایش قیمت می‌شود.
مالیات بر سفته بازی
نسل بعدی مدل های کسب و کار بر ایجاد زیرساخت های مالی برای این دارایی های بومی، از جمله مبادلات، متولیان و تامین کنندگان مشتقات متمرکز شد. همه آنها با یک هدف ایجاد شده اند: ارائه خدمات به کاربرانی که می خواهند در مورد این دارایی های پرخطر حدس و گمان کنند. از آنجایی که شبکه های زیربنایی باز و بدون مجوز هستند، سازمان هایی مانند کوین بیس نمی توانند با ارائه «دسترسی انحصاری» در موقعیت انحصاری قفل شوند. با این حال، نقدینگی و برندهای چنین شرکت‌هایی در طول زمان خندق‌های قابل دفاعی را فراهم می‌کنند.
مزایای وب 3.0 نسبت به نسخه های قبلی خود چیست؟
از آنجایی که واسطه ها دیگر در Web 3.0 دخیل نیستند، داده های کاربر دیگر کنترل نخواهد شد. این امر احتمال سانسور دولتی یا شرکتی و همچنین اثربخشی حملات انکار سرویس (DoS) را به حداقل می رساند.
مجموعه داده‌های گسترده‌تر الگوریتم‌هایی را با اطلاعات بیشتری برای ارزیابی با اتصال محصولات بیشتر به اینترنت ارائه می‌کنند. این به آنها اجازه می‌دهد تا اطلاعات دقیق‌تری را ارائه کنند که مطابق با خواسته‌های کاربر است.
قبل از وب 3.0، یافتن دقیق ترین نتیجه در موتورهای جستجو کار دشواری بود. با این حال، آنها توانایی خود را برای کشف نتایج مرتبط معنایی بر اساس زمینه جستجو و اطلاعات در طول زمان بهبود بخشیده اند. در نتیجه، مرور وب راحت‌تر می‌شود و به همه این امکان را می‌دهد تا اطلاعات خاص مورد نیاز خود را با سهولت نسبی دریافت کنند.
خدمات مشتری برای تجربه مثبت کاربر در وب سایت ها و برنامه های کاربردی وب بسیار مهم است. با این حال، بسیاری از شرکت‌های وب موفق به دلیل هزینه‌های زیاد، نمی‌توانند عملیات پشتیبانی مشتری خود را افزایش دهند. کاربران می توانند با استفاده از چت ربات های هوشمند که می توانند با چندین مصرف کننده به طور همزمان صحبت کنند، تجربه بهتری در تعامل با پرسنل پشتیبانی داشته باشند که به دلیل وب 3.0 امکان پذیر است.
برای ارسال نظر لطفا ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید. صفحه ورود و ثبت نام