این خطوط فیبوناچی در دوره تحلیل زمانی روند ارزهای دیجیتال در روزهای آتی را تعیین می کند. تاریخ و یا دوره زمانی، وقتی مشخص می شود که نقطه شروع را شناسایی کنید، دوره های زمانی از سمت راست تعیین می شوند.

دو خط اول بعد از شناسایی نقطه شروع، دو دوره بعد را مشخص می کند و همین طور ادامه پیدا می کند. اهمیت خطوط، زمانی بیشتر می شود که از نقطه شروع فاصله ی بیشتری بگیرد. به طور کلی خطوط اولیه که نزدیک به نقطه شروع است اهمیت چندانی ندارند.

محدودیت استفاده از فیبوناچی

در دوره تحلیل زمانی با استفاده از ابزار فیبوناچی، انتخاب نقطه شروع توسط تحلیل گران مختلف به میزان شناخت و تجربه آنها بستگی دارد. بنابراین هر تحلیلگر محدوده ی خاصی را برای نقطه شروع در نظر می گیرد که سبب به وجود آمدن اشتباهات و محدودیت هایی می شود. همچنین خطوط فیبوناچی اطلاعات دقیقی از حرکت قیمتی و دوره ی تغییرات ارائه نمی دهد.

بنابراین تریدر ها برای استفاده از این ابزار دچار مشکل می شوند و دقت و اعتبار تحلیل دشوار خواهد شد. اما به طور کلی این ابزار فقط محدوده زمانی تغییر قیمت ها را تعیین می کند. به وسیله ی فیبوناچی تریدرها محدوده ی ورود و خروج به یک ارز دیجیتال را مشخص می کنند.

پروجکشن زمانی در دوره تحلیل زمانی

پروجکشن زمانی در دوره تحلیل زمانی به معنای گذاشتن هدف است. یعنی مسیر بعدی نمودار قیمتی را مشخص می کند. هر نمودار ارز دیجیتال با گذشت زمان دستخوش نوسانات مختلفی می شود بنابراین هر تحلیلگر باید برای خود هدف قیمتی را تعین کند. این ابزار تحلیل زمانی از لحاظ پیش بینی حائز اهمیت است.

پروجکشن زمانی در دوره تحلیل زمانی ارز دیجیتال از سه نقطه مهم تشکیل می شود :

• سقف – کف – سقف
• کف – سقف – کف

نحوه انتخاب آن هم مانند فیبو تایم زون است با این تفاوت که در میان دو پیوت اصلی، یک پیوت اضافه می شود. از این سه نقطه برای تعیین هدف بعدی استفاده می شود. به طور مثال در زمانی که ارزی از کف به سمت سقف حرکت می کند و بعد وارد (فاز اصلاحی) می شود تا کف بعدی را بسازد. پروجکشن زمانی با استفاده از فیبوناچی می تواند هدف بعدی ارز دیجیتال را پیش بینی کند تا تریدر بتواند سود خوبی را بدست آورد.